Als Rindert Brandsma in maart 1937 uit dienst komt, probeert hij werk te vinden. Het zijn de crisisjaren en het lukt hem niet. Een half jaar lang werkt hij als volontair bij een accountant in Heerenveen. Zijn enige verdienste is een dagelijks glas melk bij zijn brood. Rindert vindt het geen leuk werk en moet uiteindelijk weg. In zijn boek Herinneringen uit mijn leven schrijft hij:
