Anna Batenburg

Ank Brandsma is het vierde kind, de tweede dochter van Rindert Brandsma en Anna Batenburg. Ze wordt geboren op 2 juli 1949 in het huis aan de Kromme Mijdrechtstraat 67² te Amsterdam. Als Ank bijna 4 jaar is, verhuist het gezin naar Geuzenveld. Daar gaat ze naar de kleuterschool.

Foto van Anna Batenburg met v.l.n.r. Goos, Gijs en Greet. De foto is begin 1948 gemaakt door een fotograaf.   

Gooitzen Martje (Goos) Brandsma wordt op 23 september 1944 in Lisse geboren. Hij is vernoemd naar Rinderts vader Gooitzen en het jong overleden zusje Martje. Als de winter van 1944 valt, kampt Nederland met een enorm voedseltekort. Zelfs op het platteland is het eten schaars. Anna en Rindert verliezen behoorlijk wat gewicht en eten zelfs gekookte tulpebollen.

Ansichtkaart van het gemeentehuis van Lisse, waar Anna Batenburg en Rindert Brandsma op 5 november 1942 in het huwelijk treden.

Op de foto Rindert Brandsma en de familie Batenburg. Rindert is verloofd met Anna. Hij is zich daardoor ook gaan verdiepen in het christelijk geloof. Hij gaat met Anna mee naar de Christelijke Gereformeerde Kerk aan de Stationsstraat in Lisse en volgt er catechisatie bij dominee A. Ponstein. Op Pinksterzondag 1942 wordt hij gedoopt en legt hij belijdenis van het geloof af. Een bijzonder moment in zijn leven. Voortaan zal hij met Anna niet alleen door de liefde, maar ook door het geloof zijn verbonden.

In de mobilisatietijd (1939) komt Rindert Brandsma in de Bollenstreek terecht. Hij en zijn maats worden ondergebracht in een gevorderde burgerwoning in Lisse. Als ze het dorp verkennen, worden ze door een meisje uitgenodigd koffie te komen drinken. Ze komen terecht bij de familie Batenburg. Het is een ontmoeting die Rinderts leven drastisch zal veranderen. Hij ontmoet er de liefde van zijn leven: Anna Batenburg.

Portret van Anna Batenburg op ongeveer 18-jarige leeftijd. Een jaar later ontmoet ze Rindert Brandsma. Anna werkt als dienstmeisje en kindermeisje bij de familie Zaneveld in Lisse. Over hun eerste ontmoetingen schrijft Rindert in zijn boek Herinneringen uit mijn leven later: